Radicaliseert Oekraïne?
Hoewel zijn paramilitaire organisatie annex politieke partij nauwelijks een rol speelt in de verkiezingen, trok Dmitri Jarosj, de leider van de Pravy Sektor, vandaag een bomvolle zaal in Lviv. Zo’n tweeduizend mensen luisterden naar de slissende basstem, gehuld in legerkostuum. 'Jarosj haalt voor Oekraïne de hete kastanjes uit het vuur. Mijn vrienden zien dat hij voorop gaat in de strijd', zei een jonge advocaat die ook Dmitri heette - zeven van zijn vrienden vechten nu aan het front.
Ik vroeg rond onder de aanwezigen. Radicaliseert Oekraïne?
Zoals de meesten begon ook Dmitri zijn antwoord met de economische rampspoed. 'Alles is twee keer zo duur als een paar maanden geleden. Een computer kopen gaat niet. Een eenvoudig cafébezoek kunnen we ons niet veroorloven. We staan stil in onze ontwikkeling.' Toen ik doorvroeg, bleek dat Dmitri zijn twee beste vrienden naar het graf had gedragen; ook zij waren gesneuveld in het oosten.
Van getroffenen van de oorlog zou je meer radicalisme verwachten, maar de nuance overheerste. Zo vonden de meeste mensen de TrashBucketChallenge, een door de Pravy Sektor georganiseerde campagne om voormalige kopstukken van het regime van Janoekovitsj letterlijk in de vuilnisbak te gooien, te ver gaan. De meerderheid gaf aan niet op Jarosj te gaan stemmen. 'Zonder radicale strijders als Jarosj was Oekraïne onder de voet gelopen. Maar om het land op te bouwen hebben we andere mensen nodig.'
Na de speech van Jarosj zong men vurig het volkslied, de hand op het hart.