Ik vroeg me af hoe een supercomputer eruitziet. Dus ging ik naar Cyfranet, een afdeling van de Technische Universiteit van Kraków waar ze juist zo’n ding aan het bouwen zijn.
Prometheus, zoals de computer gaat heten, mocht ik niet zien van opperprofessor Wiatr. Maar wel diens voorganger, Zeus, die nu dus als Oppergod voorbijgestreefd wordt door een van zijn titanen. Met Prometheus kun je de moeilijkste sommen supersnel uitrekenen, wat bij goede wetenschap onontbeerlijk is.
De prof was een wetenschapper van de oude Poolse stempel, die nog wist hoe je elektrische motoren in elkaar draait zonder daarbij Amerikaanse technologie te gebruiken - want dat was verboden tijdens het communisme.
Op mijn vraag mijn vraag hoe de economie profiteert van de supercomputer keek de prof nogal verlegen, maar hij verwacht wel dat Prometheus onderzoekers trekt uit heel Polen, zo niet daarbuiten.
Ook voor Poolse wetenschappers is the sky inmiddels the limit.
Binnenkort een economisch portret van Krakau in Vrij Nederland!
reactiesAchter het glas zit het bomvol jonge mensen. Piotr (30) en Olena (28) werken voor UBS, een Zwitserse bank. Zij programmeren en updaten. Een bank is tegenwoordig vooral softwareontwikkelaar moet je weten, want bankieren gaat via internet en dat moet gebruiksvriendelijk en veilig.
Of ze gelukkig zijn, wilde ik weten, want zo zagen ze er wel uit.
Dat waren ze. Piotr vindt het fijn dat hij collega’s heeft, en dat hij om klokslag 17 uur de deur achter zich dicht mag trekken. Olena komt uit Lviv, West-Oekraïne; voor haar is werken in Polen de kans om goed geld te verdienen en de narigheid in haar land te vergeten.
Voor altijd is het niet, maar voor nu is het goed. Ze zijn gewild, worden betaald, en het risico op falen is nihil.
Weet je nog, dat je SimCity speelde. Dat je de elektriciteitscentrale aansloot en dan - boom - ging de wijk groeien.
In Ruczaj, in het zuiden van de stad, of bij het Kraków Business Park, moet ik denken aan SimCity. Skyscrapers van staal en glas groeien uit de grond als frisse lenteknolletjes, waarnaast dan ook meteen een lunchtent, een trambaan of een complete nieuwbouwwijk met gezondheidscentrum en speeltuinen wordt aangelegd. Alsof het niets is.
De groei komt door outsourcing, vertelt men me, en offshoring, of nearshoring. West-Europese en Amerikaanse bedrijven laten Krakauers het werk doen; niet alleen meer vanwege de lage lonen, maar ook omdat nergens anders zo veel taalvaardige jongeren en slimme, goed onderwezen techneuten te vinden zijn.
In onze rondrit door de stad noteerde ik gebouwen van Motorola, Nokia, IBM, Cisco, Capgemini, Shell, Rolls Royce, Orlen, Heineken en Xerox. En dan vergeet ik er nog een stuk of wat.