Een spannende dag, eindelijk kon Nederland iets doen, eindelijk de rampplek zelf minitieus onderzoeken. Maar het werd een teleurstelling. "Het is hier nu eenmaal oorlog."
Het was een bittere pil.
Een groep forensische onderzoekers en dertig man marechaussee verzamelden zich vanochtend in Hotel Palace. Ze waren gisteravond geland in het Oost-Oekraïense Charkov, hadden stevig ontbeten en waren goed gemutst. Ze hadden er “professioneel zin in”, zoals een van hen me vertelde. “We zijn alles gewend, we werken zelfs met opengereten lichamen”, sprak een jonge onderzoekster. “Het is ons vak”.
Eindelijk kon Nederland iets doen. Al meer dan een week zijn we afhankelijk van lokale reddingswerkers en ‘terroristen’ om onze doden te vinden, in treinen te bergen en naar het vliegveld te sturen. Nu waren we zelf aan zet. Na dagenlange rouw konden we de mouwen opstropen. Morgen zou de groep van tientallen professionals misschien al aan de slag kunnen in het rampgebied…
Maar het werd een teleurstelling. We moeten wachten.
Gedurende de dag kwamen steeds pessimistischer berichten binnen....
Lees verder in m'n nieuwe blog, vandaag voor Vrij Nederland.