Voor het Reformatorisch Dagblad beklom ik de kasteelheuvel van Krakau, en daalde af in de catacomben van de kathedraal. Hier liggen de Poolse koningen van de twaalfde tot de achttiende eeuw begraven. De geschiedenis verklaart waarom de Polen de monarchie nu niet zien zitten.

“Het koningspaar besteedt aandacht aan zaken die Polen heel belangrijk vinden. Zo bezoeken zij het museum van de Opstand van Warschau, en ontmoeten zij veteranen bij het monument voor generaal Maczek. Dat is een eer voor veel Polen. Een koning als Willem-Alexander zou een zegen zijn voor Polen. De politiek is extreem verdeeld. Een onafhankelijke monarch zou elke politieke crisis te lijf kunnen.”

“Polen had eeuwenlang een koning. Op zeker moment besloot de adel de koning te kiezen. Heel modern in die tijd. Maar omdat niemand een rivaal op de troon wilde, koos men vaak een buitenlandse koning. Dat verzwakte het land danig, en in de achttiende eeuw werd Polen verdeeld onder buitenlandse mogendheden. Toen Polen in 1918 onafhankelijk werd, wilde men absoluut geen koning meer.
Daarom worden monarchisten nu uitgelachen. Polen zal wel altijd een republiek blijven.”

Lees het hele stuk in het Reformatorisch Dagblad.